Τί είναι ;
Είναι από τις πιο συχνές γυναικολογικές παθήσεις. Παρουσιάζονται σε ποσοστό 7 έως 10 τοις εκατό. Η ενδομητρίωση ξεκινάει συνήθως με την αρχή της εμμηνορρυσίας και μπορεί να διαγνωστεί τυχαία σε μια γυναικολογική εξέταση ή να παραμείνει αδιάγνωστη αν δεν έχει συμπτώματα.Εμφανίζεται συνήθως σε ηληκίες μεταξύ 23-32 ετών όταν δηλαδή η γυναίκα είναι γόνιμη. Παίρνει το όνομα της από το ενδομήτριο, τη λεπτή εσωτερική επένδυση της μήτρας. Στις γυναίκες με ενδομητρίωση, ιστός, που μοιάζει και συμπεριφέρεται όπως το ενδομήτριο, αναπτύσσεται σε περιοχές εκτός της μήτρας.Αυτές οι περιοχές ονομάζονται οζίδια ενδομητρίωσης ή εμφυτεύσεις ενδομητρίωσης ή σοκολατοειδής κύστες αφού στον απεικονιστικό γυναικολογικό υπέρηχο έχουν το χρώμα τhς σοκολάτας.Τις περισσότερες φορές η ενδομητρίωση εμφανίζεται: Πάνω ή μέσα στις ωοθήκες (ενδομητρίωμα) Πίσω από τη μήτρα. Επάνω στους συνδέσμους που διατηρούν τη μήτρα στη θέση της. Στο περιτόναιο που επενδύει τα τοιχώματα και όργανα της κοιλιάς.Στίς σάλπιγγες και σε βαριές περιπτώσεις επεκτείνονται ακομά και στα έντερα ,τους πνευμονες., την κύστη ή το ορθό.Η ενδομητρίωση δημιουργεί φλεγμονή, πόνο, υπογονιμότητα και βαριές εμμηνορυσίες.
Συμπτώματα Ενδομητρίωσης
Ο πόνος είναι από τα πιο συχνά συμπτώματα της ενδομητρίωσης. Συνήθως οι γυναίκες πονάνε χαμηλά στην κοιλιά. Η ένταση του πόνου δεν εξαρτάται από την έκταση της ενδομητρίωσης. Μερικές γυναίκες δεν έχουν πόνο και παρόλα αυτά η ενδομητρίωση είναι διάσπαρτη σε πολλές και μεγάλες περιοχές.
Τα συμπτώματα της ενδομητρίωσης περιλαμβάνουν:
Έντονη δυσμηνόρροια (πόνος περιόδου), που χειροτερεύει με την πάροδο του χρόνου.
Χρόνιος πόνος χαμηλά και πίσω στη λεκάνη.
Πόνος κατά τη διάρκεια και μετά την επαφή.
Γαστρεντερικές ενοχλήσεις.
Επίπονες εντερικές κινήσεις και ούρηση στην εμμηνορυσία.
Βαριές και μακριές εμμηνορρυσίες.
Μικρή διαφυγή αίματος ανάμεσα στις περιόδους.
Υπογονιμότητα.
Γυναίκες με ενδομητρίωση πολλές φορές παρουσιάζουν γαστρεντερικά προβλήματα όπως διάρροια, δυσκοιλιότητα, μετεωρισμό (φούσκωμα) ειδικά κατά τη διάρκεια των περιόδων.
Διάγνωση
Ο γιατρός, αφού πάρει ένα λεπτομερές ιστορικό, προχωρά σε γυναικολογική εξέταση, ώστε να αποκλείσει άλλες αιτίες με παρόμοια συμπτώματα . Το ενδοκολπικό υπερηχογράφημα και η μαγνητική τομογραφία δίνουν αξιόπιστες πληροφορίες, ωστόσο η μόνη σίγουρη μέθοδος διάγνωσης είναι το χειρουργείο (λαπαροσκόπηση και ιστολογική εξέταση). Αντίθετα, ο δείκτης CA 125, που ελέγχεται με αιματολογική εξέταση, δεν είναι αξιόπιστος, αφού δεν αυξάνεται πάντα.Αλλα όταν είναι αυξημένος δηλώνει ενδομητρίωση . Όταν γίνει η διάγνωση, ο γιατρός είναι σε θέση να γνωρίζει και την έκταση της νόσου. Υπάρχουν τα στάδια 1, 2, 3 και 4, που αντίστοιχα αναφέρονται σε ελάχιστη, ελαφριά, μέτρια και βαριά ενδομητρίωση.
Αντιμετώπιση : Χειρουργική επέμβαση , φαρμακευτική αγωγή με την καθοδηγηση του γυναικολόγου σας.